To jak jest zbudowane nasze ucho? Na początek wyróżnijmy trzy części narządu słuchu: ucho zewnętrzne, środkowe i wewnętrzne. Co składa się na ucho zewnętrzne? Po kolei: małżowina uszna, która odpowiada za zbieranie fal dźwiękowych i przekazywanie ich do przewodu słuchowego. Następnie przewód słuchowy zewnętrzny jest przekaźnikiem fal akustycznych do błony bębenkowej i ucha środkowego. Błona bębenkowa jest granica ucha zewnętrznego i środkowego.
Ucho środkowe
Głównym jego zadaniem jest wzmocnienie i przekazywanie fal akustycznych do ucha wewnętrznego. Ucho środkowe składka się z błony bębenkowej, jamy bębenkowej, kosteczek słuchowych, trąbki słuchowej, okienka owalnego. Fale akustyczne wprawiają w drgania błonę bębenkową, by następnie kosteczki słuchowe wzmocniły owe drgania trafiając do ucha wewnętrznego.Trąbka Eustachiusza (słuchowa) służy do wyrównania ciśnienia w uchu środkowym poprzez gardło i nos, przez co w przypadku gwałtownych zmian ciśnienia (np. lot samolotem) możemy mieć wrażenie zatkanego ucha. Warto wtedy otworzyć usta, aby wyrównać ciśnienie po obu stronach błony bębenkowej. Trąbka słuchowa poprzez swoje połączenie z nosem i gardłem jest podatna na infekcje. Kosteczki słuchowe składają się z: młoteczka, kowadełka i strzemiączka. Ich zadaniem jest wzmocnienie drgań i przekazanie ich do okienka owalnego. Okienko owalne przyczepione jest cienką błoną do strzemiączka i ułatwia przekaz drgań do ucha wewnętrznego.
Ucho wewnętrzne
Spełnia jednocześnie dwie funkcje: słyszenia i równowagi. To tutaj m.in. odbywa się proces odbierania fal akustycznych i przetwarzanie na impulsy nerwowe przekazywane przez nerw słuchowy do kory mózgowej. W okienku owalnym fala akustyczna wzmocniona przez kosteczki słuchowe rozpoczyna swoją podróż w uchu wewnętrznym. Transportowana jest ona do błędnika kostnego, gdzie znajduje się najważniejszy ośrodek odbierania dźwięków – ślimak. Ślimak wypełniony jest całkowicie płynem, który przenosi drgania i wprawia w ruch komórki rzęsate znajdujące się w narządzie Cortiego. W tym miejscu dochodzi do przekształcenia drgania w impuls nerwowy co daje możliwość przekazania „dźwięku” dalej poprzez nerw słuchowy do kory mózgowej, w której odbywa się tzw. wrażenie słuchowe, czyli de facto to co potocznie nazywamy słyszeniem.
Za zmysł równowagi natomiast w uchu wewnętrznym odpowiadają trzy kanały półkoliste i narządy otolitowe: woreczek i łagiewka. Narządy otolitowe posiadają w sobie małe kryształki, które po przemieszczeniu się pomagają zlokalizować naszemu organizmowi czy jesteśmy w pionie, czy spadamy, oraz czy ruszamy głową w przód i tył. Kanały półkoliste dzięki swojej budowie przekazują informację o obrocie głowy na boki. Jak widać ucho wewnętrzne łączy w sobie cechy zmysłu słyszenia i równowagi, jest to skomplikowany narząd, o który warto dbać chociażby unikając długotrwałego hałasu